سنتز نانو ساختارهای دندریمر بر پایه سیکلودکسترین و بررسی کاربرد آنها در سیستم های دارورسانی

سیکلودکسترین ها، که گاهی سیکلوآمیلاز، سیکلومالتوز یا دکسترین های شاردینگر، نامیده می شوند، ماکروسیکل های طبیعی تشکیل شده از واحدهای گلوکزی می باشند. این واحدها با پیوندهای 1و4- ?- گلوکوپیرانوزی به یکدیگر متصل شده اند. پرکاربردترین اُلیگوساکاریدهای طبیعی، ?- سیکلودکسترین، ?- سیکلودکسترین و ?- سیکلودکسترین می باشند (به ترتیب شامل 6، 7 و 8 واحد گلوکز). یکی از مهمترین خصوصیت های سیکلودکسترین ها ایجاد کمپلکس درهم جای با مولکول های مهمان آبگریز در نانو حفره های خود می باشد. گلیکودندریمرها دسته جدیدی از دندریمرها هستند، که دارای ترکیبات کربوهیدرات در ساختارشان می باشند. به نوعی گلیکودندریمر که کربوهیدرات به کار رفته در ساختار آن، سیکلودکسترین باشد، سیکلودکسترین- دندریمر گفته می شود. سیکلودکسترین- دندریمرها به سه دسته اصلی تقسیم می شوند، که عبارتند از: (1) دندریمر بر پایه سیکلودکسترین (2) دندریمر با مرکز سیکلودکسترین (3) دندریمر مزدوج با سیکلودکسترین. در این کار پژوهشی گلیکودندریمر جدیدی با ساختار کاملاً طبیعی و در ابعاد نانومتر که هسته آن ?- سیکلودکسترین و شاخه ها شامل ? و یا ?- سیکلودکسترین می باشند، سنتز و شناسایی شده است. برای سنتز این گلیکودندریمر از اتصالات اتیلن دی آمین و هگزان دی آمین استفاده شده است. برای سنتز آن از دو روش کلی استفاده شده است: (1) واکنش بین مشتق پِر یدو ?- سیکلودکسترین و مشتق منو عامله هگزان دی آمین و (2) واکنش بین مشتق پِر عامله اتیلن دی آمین و هگزان دی آمین ?- سیکلودکسترین و مشتق منوتوسیله ? و یا ?- سیکلودکسترین. در نهایت این گلیکودندریمرها با استفاده از روش دیالیز خالص شدند. از آنجا که مهمترین کاربرد سیکلودکسترین ها، دندریمرها و گلیکودندریمرها در سیستم های دارورسانی می باشد، گلیکودندریمر سنتز شده می تواند به طور بالقوه با داشتن حفره های زیاد، کاربرد گسترده ای در صنعت دارورسانی و ژن رسانی به عهده داشته باشد که در اینجا یکی از کاربردهای این گلیکودندریمر در دارورسانی مورد بررسی قرار گرفته است. در قسمت دوم کار پژوهشی کوپلیمر استایرن - سیکلودکسترین متیل استایرن با نسبت مولی 1:3، با استفاده از واکنش بین پلی (استایرن-کو – (کلرومتیل) استایرن) و ?- سیکلودکسترین در حلال dmf و در حضور پیریدین بدست آمد. پلی استایرن بعد از اصلاح حلالیت قابل قبولی در آب از خود نشان داد که می تواند کاربردهای فراوانی به این پلیمر ارزان قیمت بدهد. این کوپلیمر به دلیل داشتن حفرات آبگریز می تواند کاربردهای فراوانی در بارگیری مواد آبگریز داشته باشد. در اینجا کاربرد این کوپلیمر در حذف فلزهای سنگین از آب مورد بررسی قرار گرفته است.